-
1 zdążać
1) ( być na czas)zdążyć do pracy/szkoły zur Arbeit/Schule rechtzeitig kommenzdążyć na pociąg den Zug erreichennie zdążyć na pociąg den Zug verpassen2) ( dotrzymywać kroku) mithaltenzdążyć coś zrobić mit etw fertig werden\zdążać do... etw anstreben -
2 richten
richten ['rɪçtən]I. vrsich an jdn/etw \richten zwracać [ perf zwrócić] się do kogoś/czegoś2) ( sich orientieren)sich nach jdm/etw \richten dostosować się do kogoś/czegoświr \richten uns ganz nach dir dostosujemy się całkowicie do ciebie3) ( abhängen von)sich nach etw \richten zależeć od czegośdas richtet sich danach, ob... to zależy od tego, czy...4) ( abzielen)sich gegen jdn/etw \richten być skierowanym przeciwko komuś/czemuśII. vt1) ( lenken)den Blick auf jdn/etw \richten kierować [ perf s-] wzrok na kogoś/cośden Finger auf jdn \richten wskazać kogoś palcem2) ( adressieren)einen Brief an jdn \richten wystosować list do kogośeine Bitte an jdn \richten zwracać [ perf zwrócić] się do kogoś z prośbą[über jdn/etw] \richten wyrokować [o kimś/czymś], wyrażać [ perf wyrazić] opinię [o kimś/czymś]
См. также в других словарях:
kierować — ndk IV, kierowaćruję, kierowaćrujesz, kierowaćruj, kierowaćował, kierowaćowany 1. «zwracać, prowadzić, wysyłać kogoś, coś gdzieś, do kogoś, do czegoś, ku czemuś» Kierować chorego do lekarza, na badania, na komisję. Kierować statek do portu.… … Słownik języka polskiego
orientować — ndk IV, orientowaćtuję, orientowaćtujesz, orientowaćtuj, orientowaćował, orientowaćowany «informować o czymś, pomagać w zrozumieniu czegoś; ułatwiać rozeznanie się w terenie» Komunikaty orientujące co do stanu pogody. Znaki orientujące w terenie … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… … Słownik języka polskiego
ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… … Słownik języka polskiego
uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… … Słownik języka polskiego
spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… … Słownik języka polskiego
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego
prowadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, prowadzićdzę, prowadzićdzi, prowadzićadź, prowadzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wieść do jakiegoś celu, w jakieś miejsce kogoś (coś), kto (co) nie zna drogi lub nie może … Langenscheidt Polski wyjaśnień